Θεία Λειτουργία των Εισοδίων της Θεοτόκου 2012

Σεβασμιώτατε, σεβαστοί πατέρες, αγαπητοί μου χριστιανοί.

Η σημερινή εορτή είναι πολύ ξεχωριστή και σπουδαία μέσα στο κύκλο της εκκλησίας μας αλλά και ιδιαίτερη για την εκκλησιαστική μας κοινότητα. Σαν σήμερα πριν από πενήντα χρόνια, ο γέροντάς μας ο πατήρ Ανδρέας, λαμβάνει τον πρώτο βαθμό της ιεροσύνης και μετά από λίγες ημέρες και τον δεύτερο και αναλαμβάνει την διαποίμανση της ενορίας μας, οπού έμελε για 43 χρόνια να λειτουργεί και να αγιάζει, με τον απλό και γεμάτο φόβο και χάρη Θεού ξεχωριστό χαρακτήρα του. Το ήθος του και η ακεραιότητά του νομίζω ότι τον κατέστησαν τον σεβαστό πατέρα της Λιγορτύνου που μέχρι και σήμερα εξακολουθεί να αφήνει το ιδιαίτερο σημάδι του στο χωριό μας.

Σαν σήμερα πριν από επτά χρόνια βρέθηκα και εγώ για πρώτη φορά στην Λιγόρτυνο για να βοηθήσω στο πανηγύρι, όπως μου είχε ζητήσει ο παπά Ανδρέας, ως διάκονος που ήμουν τότε. Από την ημέρα εκείνη, που ήταν και η πρώτη ουσιαστική επαφή και γνωριμία μου μαζί του, έμελε να γνωρίσω και να ανακαλύψω το μεγαλείο και την σπουδαιότητα του παπά Ανδρέα.Όπως συνηθίζει να λέει ‘’σαν παιδί μου σε έχω’’, έτσι πραγματικά και είναι. Από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας μας αυτός είδε το παιδί του που έμελε μετά από λίγους μήνες να τον αντικαταστήσει. Ένα παιδί, ένα γιό, που ο Θεός βιολογικά μπορεί να μην του χάρισε, στέλνοντάς του μόνο τρείς θυγατέρες, ευλογημένες, δημιουργώντας έτσι μια υπέροχη και πολύ αγαπημένη οικογένεια, υπόδειγμα για την σύγχρονη κοινωνία μας. Και το λέω αυτό για να δοξάσω το Όνομα του Θεού μας μιας και έμελε να ζήσω και να απολαύσω εγώ, από την πρώτη κιόλας στιγμή της παρουσίας μου στην ενορία, την πατρική του αγάπη. Την αγάπη που θα έδινε στον πραγματικό του γιό. Την έννοια του και την φροντίδα του για το κάθε μου βήμα, αλλά και την αληθινή και ανυπόκριτη εμπιστοσύνη του σε κάθε τι διαφορετικό θα μπορούσα να φέρω η σε όποια αλλαγή και εάν έκανα. Και είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι από την πρώτη κιόλας μέρα που ανέλαβα την ενορία μπήκα αυθόρμητα και με την νεανική μου απερισκεψία έκανα αρκετές αλλαγές κυρίως μέσα στους Ιερούς Ναούς μας αλλά και στις εκκλησιαστικές συνήθειες του χωριού και αυτός το μόνο που μου είπε ήταν ‘’ μπράβο παιδί μου, πολύ ωραία τα φτιάχνεις. Εμένα ο καιρός μου πέρασε και δεν μπορούσα να τα δω έτσι.’’ Υπόδειγμα, αγαπητοί μου, συνταξιούχου Ιερέα αλλά και ανθρώπου που μάλλον σπανίζει στις μέρες μας.Από τότε και μέχρι σήμερα μου συμπαραστέκεται και με στηρίζει στο κάθε τι που πάω να κάνω και σαν γνήσιος πατέρας με αγαπάει και με βοηθάει όπου έχω ανάγκη και μου δίνει την συμβουλή του. Και γι αυτό τον ευχαριστώ θερμά και του δηλώνω δημόσια ότι και εγώ τον έχω και τον αγαπώ σαν τον πατέρα μου.

Θα ήθελα Σεβασμιώτατε και αγαπητοί μου χριστιανοί να πω πολλά και είναι πάρα πολλά αυτά που μπορούμε να πούμε για τον παπά Ανδρέα, αλλά γνωρίζοντας το ήθος του και την ακεραιότητα του χαρακτήρα του και την ταπεινοφροσύνη του θα αρκεστώ μόνο σε ένα γεγονός το οποίο θα μας προσδώσει και την πραγματική αξία του γέροντά μας που ο Θεός μας να του δώσει άλλα πενήντα χρόνια σε αυτή την ζωή για να μας στηρίζει και να μας οδηγεί.

Και το γεγονός αυτό μου έρχεται στο νου αυτές τις ώρες ενθυμούμενος έναν προ ολίγων ημερών χειροτονιτήριο λόγο που άκουσα και ο οποίος ανέφερε μεταξύ των άλλων και το ότι ο ιερέας ενώ είναι άνθρωπος και ασχολείται με τις επίγειες υποθέσεις λαμβάνει και την εξουσία από τον Θεό να ασκείται και με ειδικές ουράνιες υποθέσεις, όπως η τέλεση των Αχράντων Μυστηρίων κάτι το οποίο ούτε οι άγγελοι μπορούν να ασχοληθούν. Και το λέω αυτό γιατί ο παπά Ανδρέας αν και στα επίγεια και καθημερινά ήταν πολυάσχολος και πολυπράγμων ουδέποτε αμέλησε ή παραμέλησε τα ουράνια. Ουρανός και γη γι αυτόν ήταν και εξακολουθεί να είναι ένα. Οι ουράνιες υποθέσεις ουδέποτε επισκιάστηκαν από τις επίγειες αλλά το αντίθετο μάλιστα, ο ουρανός τον τρέφει και τον ζωοποιεί και του δίνει δύναμη και χάρη. Και τώρα στην σύνταξή του που θα μπορούσε να πει όπως και οι περισσότεροι τέρμα για μένα ο Ναός και οι λειτουργίες αυτός το αντίθετο και σε μεγαλύτερο βαθμό μάλιστα τρέχει και βοηθάει όπου υπάρχει ανάγκη. Όπως χαρακτηριστικά μου λέει όταν περάσουν λίγες μέρες χωρίς θεία Λειτουργία δεν νοιώθει καλά.

Κλείνοντας, μαζί με το μικρό δώρο που έχουμε να του προσφέρουμε με το εκκλησιαστικό συμβούλιο, θα ήθελα να του ευχηθώ ο αγαθός Θεός μας να τον έχει πάντα καλά και υγιή, να του χαρίσει όπως είπα και πριν άλλα πενήντα χρόνια ιεροσύνης να χαίρεται την οικογένειά του και να τον χαίρονται και αυτοί, να συνεχίσει να είναι ο παπά Αντρέας μας. Και στην ουράνια βασιλεία όταν θα κλιθεί, να ανταμειφτεί πλούσια από τον καλό Θεό και να του χαριστεί περίλαμπρο Θυσιαστήριο για να δοξάζει και να υμνεί τον Θεό μας εις τους αιώνες. π. Παντελεήμων Παξιμαδάς.

Aπό την Θ. Λειτουργία των Εισοδίων της Θεοτόκου, Λιγόρτυνος 2012