Εγκύκλιος προς το Ευσεβές Πλήρωμα 5.9.2005

Ο Μητροπολίτης Γορτύνης και Αρκαδίας
Μακάριος
Προς το ευσεβές Πλήρωμα της Ιεράς Μητροπόλεως Γορτύνης και Αρκαδίας

Αγαπητοί Χριστιανοί και αγαπητά μας τέκνα εν Κυρίω,
Με ιδιαίτερη χαρά επικοινωνούμε μαζί σας και με αυτό τον τρόπο, μετά την ενθρόνιση και εγκατάστασή μας στην Ιερά Μητρόπολη Γορτύνης και Αρκαδίας από την Ιερά Επαρχιακή Σύνοδο της Εκκλησίας Κρήτης.
Χαιρετίζουμε με πολλή πατρική στοργή και ενδιαφέρον όλους τους ευσεβείς Χριστιανούς της Περιφερείας μας ως και κάθε άνθρωπο που ζει και κινείται σ? αυτήν, εκφράζοντας συγχρόνως βαθύτατες ευχαριστίες για την υποδοχή και συμμετοχή σας, τόσο κατά την ημέρα της ενθρονίσεως, όσο και κατά τις πρώτες τούτες ημέρες, όπου σε κάθε Θ. Λειτουργία, ποιμαντική επίσκεψη, εκδήλωση η συνάντηση, βλέπουμε την αφοσίωσή σας προς την Ορθόδοξη Εκκλησία, το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, την διάθεση παραμονής σας προς την Ιστορία, τα Ιερά και τις ευσεβείς Παραδόσεις της Μεσαράς.
Με εσωτερική συγκίνηση δεχόμεθα κάθε στιγμή την έκφραση των πλουσίων αισθημάτων σας προς το ταπεινό πρόσωπό μας και διαπιστώνουμε, παρά τα διάφορα προβλήματα, την απροσποίητη εκκλησιαστική ευσέβεια, το κρητικό φιλότιμο και την ευαγγελική φιλοξενία.
Αγαπητοί μου,
Η ευσέβεια, το φιλότιμο, η φιλοξενία και κάθε άλλη αρετή είναι πολύτιμα πνευματικά αγαθά που δεν αγοράζονται, δεν αντιγράφονται, αλλά βιώνονται. Είναι καρποί της κατά Θεόν ζωής, αποτέλεσμα ενός διαχρονικού ήθους, μιας ολόκληρης σταυρικής πορείας δοκιμασιών, θυσιών και προσπαθειών.
Γι? αυτό δεν μπορούμε να παραδοθούμε στην λήθη του Τρισάγιου Θεού, στην μεταβολή της Εκκλησίας σε ένα ανούσιο εκκοσμικευμένο θεσμό, στον εκπεσμό της οικογένειας η στην αποϊεροποίηση της ζωής.
Ακούτε κάθε στιγμή πόσα κακά γίνονται σ? όλο τον κόσμο και πόσα καλά έχει κατακτήσει η επιστήμη. Είναι γνωστό επίσης, και βεβαίως μόνο χαρά προξενεί, ότι η εποχή μας έχει φθάσει σε πολύ υψηλά επίπεδα γνώσεως και επιστήμης, έλυσε αρκετά βιωτικά προβλήματα και έδωσε προοπτικές και διεξόδους για την αύριον.
Ενώ λοιπόν έχει σημειωθεί τόση πρόοδος, δυστυχώς δεν μπόρεσε ακόμα ο άνθρωπος να ακουμπήσει επαρκώς το όλο και περισσότερο αυξανόμενο πνευματικό και εσωτερικό πρόβλημα της ψυχής του και να ξεδιψάσει τα καυτά πνευματικά ερωτήματα κυρίως των νέων ανθρώπων.
Ο Κύριος Ιησούς Χριστός και κατά συνέχειαν Αυτού οι αδιάψευστες εμπειρίες των Αγίων, μας λένε ξεκάθαρα ότι τίποτα δεν ωφελεί τον άνθρωπο, ακόμα και αν κερδίσει τον κόσμον όλο και χάσει την ψυχή του. Τίποτα δεν ωφελεί κανένα, ακόμα και αν έχει όλες τις χαρές της ζωής ενώ ταυτόχρονα μέσα του υπάρχει μια τραυματισμένη κατάσταση που κτυπά με τους ρυθμούς μιας άρρωστης καρδιάς.
Ψάχνει ο τραυματισμένος άνθρωπος από τον αναβρασμό της ψυχής να βρει λίγη παρηγοριά και λίγη ανάπαυση, αισθάνεται την ανάγκη αντίστασης προς το άμορφο της εποχής μας και όταν αρχίσει η αναζήτηση της ψυχής, παρατηρείται πολλάκις η δημιουργία ενός πλήθους περισπασμών οι οποίοι δρουν ανασταλτικά στην καταφυγή, στην αναζήτηση της όντως αληθινής χαράς, εκείνης της επανεύρεσης του εσωτερικού κόσμου της ψυχής.
Η αναζήτηση αυτή περιπλέκεται περισσότερο όταν ο νους αφεθεί στην στεγνή λογική που, από μόνη της, γίνεται το απροσπέλαστο εμπόδιο για την  επανεύρεση του εσωτερικού διαλόγου με το βάθος της σωτηριώδους καταστάσεως της καθάρσεως και του φωτισμού της ψυχής. Η στεγνή λογική λαμβάνει μορφή απόλυτης απομάκρυνσης από την αλήθεια η επιδερμικής προσέγγισης, μέσα από την λάμψη του ψεύτικου, με κατάληξη να κατασκευάζονται, εκτός των άλλων, ένα σωρό ψευτοθεωρίες, να παρατηρούνται αιρετικές δοξασίες, με συνέπεια να χάνεται η απλότητα της ουσίας της ευαγγελικής προβολής της μοναδικής αξίας της ψυχής, καθώς επίσης να εκμηδενίζεται το αδιάψευστο βίωμα εκείνων που βρήκαν την εσωτερική ανάπαυση της ζωντανής παρουσίας του Θεού στην ζωή τους, δηλαδή, των Αγίων Αποστόλων, των Ασκητών, των Οσίων, των Μαρτύρων, των Ομολογητών και Διδασκάλων των ιερών βιωμάτων της Εκκλησίας.
Τι θα ωφεληθούμε, αγαπητοί μου, εάν κερδίσουμε τον κόσμο ολόκληρο και χάσουμε την ψυχή μας; Τι αντάλλαγμα να δώσουμε για την ψυχή μας; Το ουσιώδες και καίριο τούτο ευαγγελικό ερώτημα ζωής η θανάτου από την γνωστή διδασκαλία του Κυρίου περί ψυχής, (Ματθ. ιστ  26 ) επιθυμούμε ως ελάχιστος Επίσκοπός σας να πέμψουμε παντού, ως ένα πρώτο μήνυμα, και θα λέγαμε ότι τώρα προβάλλει μεγαλύτερη η ανάγκη από κάθε άλλη εποχή για την πραγματοποίηση μιας δυναμικής στροφής κάθε ανθρώπου προς τον εσωτερικό του κόσμο, την ταλαιπωρημένη ψυχή του, η οποία κάθε μέρα στενάζει κάτω από τις απογοητεύσεις, τις ματαιώσεις και τα βάσανα της ζωής.
Αυτά τα απλά λόγια, μέσα σε δύο προτάσεις, θα ήσαν αρκετά για να νοηματοδοτήσουν κάθε κίνηση και κάθε διαλογισμό της καρδίας και του νου, επ?  ωφελεία της ψυχής μας.
Ελάτε λοιπόν, αδελφοί και τέκνα εν Κυρίω, να αποκτήσουμε περισσότερα πνευματικά αγαθά, να βαδίσουμε με περισσότερη θέρμη τον δρόμο της ανάπαυσης της ψυχής, να ακούσομε πιο έντονα τους μυστικούς παλμούς της.
Σαφώς τούτο δεν είναι εύκολο? είναι μια πορεία σταυρού, θυσίας και εσωτερικού μαρτυρίου. Τούτο τον δρόμο όμως δεν  μας δείχνουν τα τόσα και τόσα αδιαπραγμάτευτα σταυρικά σημεία του τόπου μας, η μεγαλοθυσία των ψυχών των Αγίων από της εποχής των Αγίων Αποστόλων Παύλου και Τίτου έως σήμερα;
Καλούμαστε λοιπόν όλοι, κληρικοί και λαϊκοί, να πράξουμε κάθε τι ώστε να αποστραφούμε την θανατηφόρα αδιαφορία, την ζωή χωρίς καμιά  εσωτερική αναζήτηση, αγωνία και πόνο για την αγάπη του Χριστού και των συνανθρώπων μας.
Ελπίζουμε για μια συνέχιση των προσπαθειών όλων, εδώ, στην Μεσαρά, στον τόπο της Αποστολικής χάριτος, αποκάλυψης, αλλά και ευθύνης, προκειμένου να προχωρήσουμε πνευματικά και δημιουργικά μέσα σε καιρούς αφιλαδελφίας, σκληρής νοησιαρχίας, θρησκευτικού συγκρητισμού και μέσα σ? ένα κόσμο που διακηρύττει με πολλούς φανερούς και αφανείς τρόπους τον θάνατο του Θεού πορευόμενοι με πνεύμα ειρήνης, καταλλαγής και άδολης εν Χριστώ αγάπης.
Σας εύχομαι να εορτάσετε με κάθε χαρά και πνευματική ανάταση την παγκόσμια ύψωση του Τιμίου και ζωοποιού Σταυρού, να έχετε την ευλογία του Εσταυρωμένου Κυρίου στην ζωή και το έργο σας, με τις πρεσβείες της Κυρίας Θεοτόκου και πάντων των Αγίων.-

Εν Μοίραις, τη 5η Σεπτεμβρίου 2005

Μετά πατρικών ευχών και ευλογιών

Ο Γορτύνης και Αρκαδίας Μακάριος