Απομαγνητοφώνησις Προσφωνήσεως Θεοφιλ. Επισκόπου Κνωσού κ. Μακαρίου κατά την πρώτην Θ. Λειτουργίαν του Σεβ. Μητρ. Ρόδου κ. Κυρίλλου εις τον Ι. Μ. Ν. Αγ. Μηνά Ηρακλείου και της παρουσιάσεως του νέου Πρωτοσυγκέλλου της Ι. Αρχιεπισκοπής Κρήτης, Πανοσιολ. Αρχιμ. Μεθοδίου Βερνιδάκη (2004)

Απομαγνητοφώνησις Προσφωνήσεως Θεοφιλ. Επισκόπου Κνωσού κ. Μακαρίου κατά την πρώτην Θ. Λειτουργίαν του Σεβ. Μητροπολίτου κ. Κυρίλλου  εις τον Ι. Μ. Ναόν Αγ. Μηνά Ηρακλείου και της παρουσιάσεως του νέου Πρωτοσυγκέλλου της Ι. Αρχιεπισκοπής Κρήτης, Αρχιμ. Μεθοδίου Βερνιδάκη (2-5-2004)

Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Ρόδου κ. Κύριλλε, Υπέρτιμε και Έξαρχε πασών Κυκλάδων Νήσων και αγαπητέ αδελφέ Κύριλλε, αγαπητοί μου αδελφοί.

Δεν έχει πολλές ημέρες από τότε που ο Παναγιώτατος Αυθέντης και Δεσπότης ημών, Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαίος έδωκε την Χειροτονίαν της Αρχιερατικής χάριτος και διακονίας εις τον αγαπητόν αδελφόν Κύριλλον, τον μέχρι προ ολίγου Πρωτοσύγκελλον της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης.

Ζήσαμε εις το Βαλουκλή της Κωνσταντινουπόλεως όπου έγινε η εις Επίσκοπον Χειροτονία σου, αδελφέ Κύριλλε, ώρες συγκινητικές.

Είναι αξιοσημείωτον το γεγονός ότι ελάχιστοι Επίσκοποι της Ορθοδόξου Εκκλησίας είχαν το προνόμιον να λάβουν την Χειροτονίαν της Επισκοπικής χάριτος εκ των τιμίων Χειρών του Πρώτου Επισκόπου, Αρχιεπισκόπου και Πατριάρχου της Ορθοδοξίας, τον Οικουμενικόν μας Πατριάρχην κ. κ. Βαρθολομαίον.

Δι΄ εσέ αποτελεί μίαν μεγίστην ευλογίαν και μιαν εξαιρετικήν τιμήν δια την οποίαν πάντοτε θα αναμιμνήσκεσαι μετά δέους και εσύ και εμείς, της μεγάλης αυτής χάριτος.

Εορτάζει δε η Εκκλησία σήμερον την ανακομιδήν των Ι. Λειψάνων του Αγίου Αθανασίου, του Μεγάλου Πατριάρχου της Αλεξανδρείας, του δευτεροθρόνου Πατριαρχείου της Ανατολής, της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, ο οποίος αγωνίσθηκε υπέρ της Ορθοδόξου Πίστεως με «άθλους κατά των κακοδόξων ενστάσεις και τας επί συχνώ αδίκους υπερορίας και τας επί ματαίω συκοφαντίας, ας υπήνεγκεν» ο σήμερον εορταζόμενος Άγιος.

Είναι ο Άγιος ο οποίος εορτάζει κατά την ημέραν των ονομαστηρίων σου, άγιε Ρόδου, δηλαδή την 18ην Ιανουαρίου, Κυρίλλου του Μεγάλου Πατριάρχου και Αθανασίου του επίσης Μεγάλου Πατριάρχου Αλεξανδρείας.

Τι θαυμασία και ευχάριστος σύμπτωσις! Κατά την σημερινήν εορτήν, της ανακομιδής των Ι. Λειψάνων του Μεγάλου αυτού Πατριάρχου να λειτουργείς το πρώτον μετά την Χειροτονίαν σου και να προσφέρεις την ευχαριστήριον αυτήν δοξολογίαν και Θ. Λειτουργίαν εδώ εις τον Ι. Μητροπολιτικόν Ναόν του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Μηνά, εις τον οποίον ελειτούργησες πολλάκις ως Πρωτοσύγκελλος και υπηρέτησες ευόρκως την υψηλήν αυτήν Καθέδραν της εν Κρήτη Εκκλησίας, εκ της φοβεράς προφυλακής της Πρωτοσυγκελλίας, την Εκκλησίαν και τον πιστόν Λαόν του Θεού.

Η Εκκλησία τώρα σε πέμπει εις την Ρόδον. Ρόδος και Κρήτη είναι κοντά. Δεν φεύγεις, είσαι μαζί μας.

Βλέπουμε δε τούτη την ώραν πως η Εκκλησία ανανεώνει τας δυνάμεις Της και ποίους ανθρώπους θέτει εις τας προφυλακάς Της.

Πηγαίνεις εις την Ρόδον, εις αυτήν την νευραλγικήν και σπουδαίαν Μητρόπολιν του Οικουμενικού Θρόνου, του Οποίου και εμείς τυγχάνομεν αναπόσπαστον τμήμα και μέρος Αυτού.

Εις την Ρόδον, όπου ο εκ της Ι. Μονής της Μετανοίας σου προερχόμενος Πατριάρχης και Άγιος Μελέτιος ο Πηγάς υπηρέτησε και αυτός και έλαβεν εκεί τα πρώτα μηνύματα της μεγάλης του πορείας εντός της Εκκλησίας.

Ανήλθες εις το μαρτυρικόν Φανάρι, Σεβασμιώτατε άγιε Ρόδου και πριν ανέλθεις, σε τιμά το γεγονός, ότι διήλθες εκ του Νοσοκομείου του «Νιμιτς» των Αθηνών όπου νοσηλεύεται ο πολιός Μητροπολίτης και Μέλος της Πρεσβυτέρας Ιεραρχίας της Εκκλησίας Κρήτης Σεβ. Μητροπολίτης Γορτύνης και Αρκαδίας κ. Κύριλλος, ο Ποιμενάρχης της Γενετείρας σου, της Μεσαράς, δια να ζητήσεις την ευχήν του.

Ανήλθες εις το Φανάριον και επροσκόμισες, στο Βαλουκλή, την γενέτειρά σου, το Μοναστήρι σου, την Ι. Μονή Αγκαράθου, το Ηράκλειον, την Πρωτοσυγκελλία, τους κόπους και τις θυσίες σου υπέρ της Πρωτοθρόνου ταύτης Επαρχίας της Εκκλησίας Κρήτης.

Επροσκόμισες όλα εκείνα όπου σου έδωσεν ο Θεός, τις σπουδές σου εδώ, στην Αθήνα, στην Θεσσαλονίκη, τις ευρύτερες της Αυστρίας και το υμνογραφικόν σου έργον το οποίον ξεπερνά τις 300 ασματικές ακολουθίες και τις τόσες συμπληρωματικές δια τους Αγίους της Εκκλησίας μας.

Έχω το ιερόν καθήκον τούτη την ώρα να ίσταμαι εις τόπον και θέσιν του πολυσεβάστου Αρχιεπισκόπου ημών, Αρχιεπισκόπου Κρήτης κ. κ. Τιμοθέου δια να σου διαβιβάσω τας Πατρικάς του ευχάς δια την επιτυχίαν του πολυυπεύθυνου ποιμαντικού έργου, του οποίου εντός ολίγου αναλαμβάνεις.

Ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. κ. Τιμόθεος του οποίου είσαι το πλέον ηγαπημένον τεκνίον και ο πλέον αφοσιωμένος συνεργάτης του μέχρι σήμερον και του οποίου η Πατρική καρδία δεν θα πάψει ποτέ να ενδιαφέρεται και να εύχεται για σένα, μαζί με τον Ιερόν Κλήρον, τον ευσεβή Λαόν της Αγιωτάτης ταύτης Αρχιεπισκοπής, σε ευχαριστεί, αδελφέ Κύριλλε, δι’ όσα προσέφερες εδώ, υπέρ των Μοναστικών Αδελφοτήτων, των διαφόρων Επιτροπών του κοινωνικού, φιλανθρωπικού και ποιμαντικού έργου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής. Σε ευχαριστεί ο ευσεβής Λαός όστις σε ηγάπησε. Σε ευχαριστεί και ο Ι. Μητροπολιτικός Ναός τούτος και οι συνεργάτες του.

Σε προπέμπουμε μαζί τις ευχές όλων, αδελφών Κληρικών και λαϊκών εις την νέαν σου διακονίαν εις την οποίαν καλείσαι να δώσεις όλην σου την δύναμιν και όλες σου τις προοπτικές δια το αύριον της Εκκλησίας μας.

«Ουκ έξεστέ σοι» ηκούσαμεν σήμερον εις την Ευαγγελικήν περικοπήν. Ηκούσαμεν δια το θαύμα του παραλύτου της κολυμβήθρας. «Ουκ έξεστέ σοι», ηκούσαμεν το «άρον τον κράββατόν σου και περιπάτει». Είναι μια εντολή του Ουρανίου Πατρός και ιδιαίτερα προς τους Επισκόπους Του.

Άρον τον Σταυρόν σου, άρον και πορεύου, αδελφέ Κύριλλε. Άρον και πορεύου υπέρ της μαρτυρικής Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως, του μαρτυρικού και Ιστορικού Φαναρίου. Άρον και πορεύου σήκωσε το φορτίον σου κάτωθεν των σεπτών Ευχών του Μεγάλου μας Πατρός, του Πατριάρχου μας κ. κ. Βαρθολομαίου, ο οποίος ως ο σήμερον εορταζόμενος Άγιος, ως άλλος στύλος Ορθοδοξίας διακρατεί τα Ιερά προνόμια και τα απαράγραπτα δίκαια της Μητρός Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας.

Είσαι και εσύ εις εξ ημών, των Κρητών, των αφοσιωμένων, πιστών τέκνων της Μητρός Εκκλησίας.

Σε ευχαριστούμεν όλοι, αλλά και εγώ προσωπικώς δια την συνεργασίαν των τόσων ετών όπου υπηρέτησες εδώ, ως ιεροκήρυξ, ηγουμενοσύμβουλος  και Πρωτοσύγκελλος, μετέχων ως Πρόεδρος εις διαφόρους Επιτροπάς του ποιμαντικού και μοναχικού έργου, και άλλων δραστηριοτήτων αναστηλωτικών, εδώ, της ενταύθα Εκκλησίας.

Υπηρέτησες και πριν από εδώ κατά την διάρκεια των σπουδών σου εις την Ευρώπην τον Γέροντα μακαριστόν Μητροπολίτη Αυστρίας Χρυσόστομον όστις σήμερον χαίρεται μετά πάντων ημών βλέπων τον άνθρωπον όπου εβάστασεν από το γήρας του, να έχει επί της κεφαλής του το διάδημα της Αρχιεροσύνης και επί των ώμων αυτού το ωμοφόριον, όχι του δικαιώματος, αλλά της διακονίας.

Χαίρεται και ο Γέροντάς μας, άγιος Κρήτης, ο οποίος σε περιέθαλψε μετά τόσης Πατρικής αγάπης και στοργής όλο αυτό το διάστημα της διακονίας και παρουσίας σου εις την Ιεράν ταύτην Αρχιεπισκοπήν.

Τι άλλον να είπει κανείς παρά μόνον ότι ευχές, χαρά, εφορία και ευφροσύνη αναβαίνουν εις την καρδίαν μας.

Σε προπέμπουμεν όλοι μας και θα σε περιμένουμε πάντοτε εδώ και είναι αυτός ο τόπος ιδικός σου. Πάντοτε θα ενθυμούμεθα την καλήν συνεργασίαν σου όπως είπαμε και δεν πρέπει να λησμονήσω και τους υπαλλήλους των Γραφείων της Ι. Αρχιεπισκοπής, τον Γενικόν Αρχιερατικόν Επίτροπον π. Εμμανουήλ Δασκαλάκην, τον Γραμματέα π. Κων/νον Πετρογιάννην και όλους τους συνεργάτας της Εκκλησίας, της απέναντι Κώμης, της Ιεράς μας Αρχιεπισκοπής, αυτήν την ευλογημένην και πρώτην Καθέδραν της Μεγαλονήσου.

Θα ευρεθούμε και εις την ενθρόνισιν σου η οποία θα πραγματοποιηθεί στις 5 Ιουνίου και θα έλθουμε δια να ευρεθούμε πλησίον σου, εις την χαρά σου, εις το σημείον εκείνον όπου θα συναντάται εν τω προσώπω σου η Κρήτη και η Ρόδος όπου έχουν τόσα κοινά σημεία, τόσους Αγίους της Πίστεως μας.

Με τες ευχές και τες ευλογίες λοιπόν του Σεβ. Αρχιεπισκόπου μας με τες πρεσβείες του Αγίου ενδόξου Αποστόλου Τίτου πρώτου Επισκόπου Κρήτης, των Αγίων Δέκα, των Αγίων Τεσσάρων Μαρτύρων και Νεομαρτύρων, του Αγίου Μηνά του προστάτου του Μεγάλου Κάστρου και πάντων των εν τη Νήσω ταύτη και εν τη Νήσω Ρόδω διαλαψάντων Αγίων, παρακαλούμεν τον Άγιον Θεόν να σε προστατεύει και να σε ευλογεί.

Πάντοτε ο τόπος αυτός θα σε περιμένει δια να μας φέρνεις την χαράν της Δωδεκανήσου, την αύραν του Αιγαίου δια να ενθυμούμεθα το Βαλουκλή της Χειροτονίας σου, το ρίγος εκείνον όπου σηκώνει η ψυχή όταν βλέπει τους χορταριασμένους τείχους από τα τείχη της Αγίας Κωνσταντινουπόλεως, τα οποία έπεσαν, αλλά δεν πέφτουν. Τα οποία για μερικούς είναι απλώς μια ανάμνησις του παρελθόντος, αλλά για μας ένα δυναμικόν παρόν, το οποίον θα δώσει το μήνυμα της ειρήνης, της αγάπης και της συνδιαλλαγής των Λαών, των Εκκλησιών και των ανθρώπων  εις το αύριον το οποίον γεννάται πλέον εντός της Ευρώπης των 25 Κρατών.

Ευχαριστούμεν και αύθις δια πάντα, ευγνωμονούμεν τον Πανάγαθον Θεόν και ευχόμεθα πάντοτε να ανταμώνουμε κάτω από την σκέπην και την Αγάπην του Κυρίου και των Αγίων Του.

Εις ανάμνησιν της ενταύθα σημερινής ευχαριστηρίου Αρχιερατικής Λειτουργίας σου, ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος Κρήτης μοι έδωκε την Εντολήν όπως σοι επιδώσω τούτον το Αρχιερατικόν εγκόλπιον, το οποίον έχει κοπεί δια τα 2000 χρόνια Χριστιανισμού εις τον κόσμον, εις το Ιωβηλαίον της Πίστεως μας, δια να ενθυμήσαι την σημερινήν ημέραν και όταν θα φέρεις αυτό εις το στήθος σου, να ενθυμήσαι τον πολυσέβαστον Αρχιεπίσκοπον ημών και την διακονίαν σου εις την Ι. Αρχιεπισκοπήν Κρήτης, ήτις ευγνωμόνως και πολυτρόπως σε ευχαριστεί. Άξιος.

Και τώρα ας έλθομεν εις τον Νέον Πρωτοσύγκελλον. Η Εκκλησία απεφάσισεν όπως τοποθετήσει εις την θέσιν του Πρωτοσυγκέλλου τον π. Μεθόδιον. Κύριλλος και Μεθόδιος. Μεθόδιος Βερνιδάκης, τέκνον της Ενορίας Αγ. Τριάδος Ηρακλείου, της περιοχής της «Ξύλινης Τάμπιας» δια τους παλαιούς Ηρακλειώτες.

Ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. κ. Τιμόθεος ανέθεσεν εις αυτόν την διακονίαν της Πρωτοσυγκελλίας. Άλλη επίπονος προφυλακή της τοπικής Εκκλησίας μας, δια να μη είπω, η πρώτη.

Αγαπητέ, νέε άγιε Πρωτοσύγκελλε, ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος και Προϊστάμενος ημών σήμερον δια της αναξιότητός μου, σου εύχεται πατρικώς  πολλήν δύναμιν εις το έργον σου.

Σε επέλεξε διότι είσαι γέννημα και τέκνον της λαϊκής ευσεβείας. Είσαι το πνευματικόν τέκνον του μακαριστού Μεθοδίου Γερογιαννάκη, του Ι. Ναού της Αγ. Τριάδος, του θύλακος αυτού της προνοίας, της ιεραποστολής και της ευσεβείας.

Μέχρι προ ημερών υπηρέτησες την Εκκλησίαν επιτυχώς εκ της θέσεως του Ηγουμένου της Ι. Μονής Αγκαράθου, την αναστηλωτικήν προσπάθειαν αυτής, την αναζωογόνησιν της οικονομικής της καταστάσεως, την εγκατάστασιν νέων αδελφών, την δημιουργίαν Μουσείου δια να φυλαχθούν τα τιμαλφή της Πίστεώς μας και της Μοναστικής μας Παραδόσεως.

Τώρα από την αγρυπνίαν του μοναχού και του Ηγουμένου, έρχεσαι εις την αγρυπνίαν της θύρας της Πρωτοσυγκελλίας, η οποία πρέπει να γνωρίζεις ότι δεν ξέρει πόνους και θλίψεις.

Ο μοναδικός της σύνδεσμος με τον Λαόν, τον Σεβ. Αρχιεπίσκοπον, τον Ι. Κλήρον, είναι ένας μεγάλος σταυρός, τον οποίον πρέπει να κρατήσεις με υπομονήν και επιμονήν, επ΄ αγαθώ της Αγίας Εκκλησίας ταύτης.

Την θέσιν ταύτην ετίμησαν μακαριστοί Αρχιερείς της Κρήτης, την ετίμησαν και εκ του Ι. Καταλόγου των ζώντων και τετιμημένων Αρχιερέων της Εκκλησίας Κρήτης, όπως οι Σεβ. Μητροπολίται, άγιος Γορτύνης και άγιος Πέτρας.

Ο Λαός του Θεού θα προσβλέπει σε εσένα. Ο Λαός του Θεού εις το Ηράκλειον είναι συνδεδεμένος με αυτήν την θέσιν. Είναι το κανάλι εκ του οποίου καλείσαι να σκορπάς τα αγαθά του Θεού, τη Εντολή του Σεβ. Αρχιεπισκόπου Κρήτης και να κρατείς τους πόνους και τας θλίψεις δια να τας προσκομίζεις εις τον Θεόν.

Οι προσδοκίες του Σεβ. Αρχιεπισκόπου ημών, του Ιερού Κλήρου και του ευσεβούς Λαού μας είναι πολλές. Τρέφομεν χρηστάς ελπίδας, λέει ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος να σου διαβιβάσω τούτη την ώρα, εκ της διακονίας και προσφοράς σου η οποία μόλις άρχισε.

Παρακαλούμεν τον Άγιον ένδοξον και θαυματουργόν Μηνά να σου δίνει δύναμιν, υπομονήν και καρτερίαν δια να ανθέξεις τας δυσκολίας και τα προβλήματα τα οποία θα παρουσιάζονται συνεχώς εις την υπεύθυνον νέαν διακονίαν σου.

Έχω την προτροπήν και την Εντολήν του Σεβ. Αρχιεπισκόπου, σήμερον και κατά την επίσημον ταύτην παρουσίαν σου, εδώ, εις τον Ι. Μητροπολιτικόν Ναόν του Αγ. Μηνά, τον Άγιον της Καστρινής ευσεβείας και ευλαβείας, να σου επιδώσω εκ μέρους Του, τον σταυρόν τούτον ο οποίος τίθεται επί του στήθους σου ως σημείον αναμνήσεως του διορισμού σου και της σημερινής ευχαριστηρίου Θ. Λειτουργίας.

Κάθε φοράν όπου θα φέρεις αυτόν να ενθυμήσαι και να εύχεσαι δι΄ όλους τους ανθρώπους μετά των οποίων θα συνεργάζεσαι και ιδιαιτέρως υπέρ του Αρχιεπισκόπου ημών κ. κ. Τιμοθέου, του Ιερού Κλήρου και του ευσεβούς Ποιμνίου της Ιεράς ταύτης Αρχιεπισκοπής. Άξιος.