Ἰωάννης Ξένος ἐκ Σίβα Πυργιωτίσσης

Σίβας – Ἱ. Ν. Τιμ. Προδρόμου

Ἔζησε μετά τήν ἀπελευθέρωση τῆς Κρήτης ἀπό τόν Νικηφόρο Φωκᾶ τό 961 μ.Χ. στό Χωριό Σίβα τῆς Μεσαρᾶς. Σπουδαία πηγή περί αὐτοῦ ἀποτελεῖ ὁ κώδικας τῆς Βοδληϊανῆς Βιβλιοθ. τῆς Ὀξφόρδης πού περιέχει πιστό ἀντίγραφο τῆς Διαθήκης τοῦ Ὁσίου. Ἐπέλεξε τόν αὐστηρό ἀσκητικό βίο «…ὑπομένοντας τόν καύσωνα τοῦ ἡλίου καί τήν κρυάδα τῆς νυκτός, ὡσάν νά ἦτο πέτρινος…». Περιπλανώμενος στά ἀσκητικά μέρη τῆς Ἱ. Μ. Ὀδηγητρίας, βρῆκε μέ ἀποκάλυψη ἀπό τόν Θεό τούς τάφους τῶν Ἁγ. Εὐτυχίου, Εὐτυχιανοῦ καί ἔκτισε Ναό πρός τιμήν τους.

Η διαθήκη του Αγ. Ιωάννου του Ξένου

Ι. Ν. Αγ. Ιωάννου του Ξένου στον Σίβα, γενέτειρα του Αγίου.

Οικία Αγ. Ιωάννου του Ξένου στον Σίβα, γενέτειρα του Αγίου.

Ἀπό τούς Αἶνους Ἦχος α΄. Τῶν Οὐρανίων ταγμάτων.

Ἡ πολυεύφημος Κρήτη σήμερον χαίρουσα, ἐν τῇ σορῷ σου Πάτερ, ἐγκωμίοις γεραίρει, αὕτη ἀεννάως βρύει καὶ γάρ, τὰς ἰάσεις τοῖς κάμνουσι, τῆς αὐτῆς πόθῳ προσχαύουσι καὶ θερμῶς, σῶσον Ἅγιε κραυγάζουσι.

Ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἐν πίστει, σοῦ τὴν πανένδοξον, καὶ φωτοφόρον μνήμην, ἐκτελούντων μὴ παύσῃ, μάκαρ Ἰωάννη τὸν λυτρωτήν, ἱκετεύων καὶ Κύριον, τοῦ λυτρωθῆναι κινδύνων καὶ πειρασμῶν, καὶ πυρὸς τοῦ αἰωνίζοντος.

Ὑπὲρ ἡμῶν τῶν ἐν πίστει, σοῦ τὴν πανένδοξον, καὶ φωτοφόρον μνήμην, ἐκτελούντων μὴ παύσῃ, μάκαρ Ἰωάννη τὸν λυτρωτήν, ἱκετεύων καὶ Κύριον, τοῦ λυτρωθῆναι κινδύνων καὶ πειρασμῶν, καὶ πυρὸς τοῦ αἰωνίζοντος.

Τῶν ἐφετῶν ἀπολαύων, ἀμέσως Ὅσιε, τῶν ἐπὶ γῆς φωτίζεις, πάντων τὰς διανοίας, ἐν πίστει ἐκτελούντων μνήμην τὴν σήν, Ἰωάννη Πατὴρ ἡμῶν, καὶ τῶ ναῷ σου τῶ θείῳ πανευσεβῶς, ἀθροισθέντες παμμακάριστε.

Ἔξω σαρκὸς καὶ τοῦ κόσμου, ταῖς ἀρεταῖς γεγονώς, καὶ δι’ αὐτῶν δοξάσας, ἐπὶ γῆς διὰ βίον, τὸν Κύριον τῆς δόξης Πάτερ σοφέ, Ἰωάννη μακάριε, καὶ ἰαμάτων ἐδείχθης θεία πηγή, παρ’ αὐτοῦ θεόφρον Ὅσιε.

Ἀπολυτίκιον Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Ξένου

Ἦχος α΄. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Τῆς Κρήτης τὸν γόνον, καὶ ἀσκητῶν ἐγκαλλώπισμα, ναῶν παμπόλλων ἱδρυτήν, Ἰωάννη τὸν Ὅσιον, τιμήσωμεν ἐν ὕμνοις οἱ πιστοί, βοῶντες πρὸς αὐτὸν χαρμονικῶς· σῶζε ταῖς λιταῖς σου τοὺς τὴν μνήμην σου τελοῦντας καὶ βοῶντάς σοι· Δόξα τῷ σέ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σέ θαυμαστώσαντι, δόξα τῶ ἐνεργοῦντι διά σου πᾶσιν ἰάματα.

Μεγαλυνάρια Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Ξένου

Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ ζηλωτής, καὶ τῆς Θεοτόκου ναοὺς ἔκτισας ἀγαθέ, καὶ ἑτέρους ἄλλους, ναοὺς δὲ ἀνεγείρας, Ὅσιε Ἰωάννη, σκέπε τοὺς δούλους σου.

Χαίροις ὁ τῆς Κρήτης θεῖος βλαστός, καὶ τῶν μοναζόντων ἀντιλήπτωρ τε καὶ φρουρός, χαίροις ὁ τῆς θείας, Ὅσιε Ἰωάννη, Μονῆς Μυριοκεφάλων, κτίτωρ γενόμενος.

Ζήλῳ θείῳ μάκαρ πυρποληθείς, ἐκ θείου Ἀγγέλου, φωνὴν ἤκουσας ὡς βροντήν, καὶ φῶς ἰδὼν μέγα, Μυριοκεφάλων ὄρος, ὦδε ναὸν ἐγείρεις τῆς Θεομήτορος.