Εγκύκλιος Πρωτοχρονιάς 2012

† Μ Α Κ Α Ρ Ι Ο Σ
ΧΑΡΙΤΙ ΘΕΟΥ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΗΣ ΚΑΙ ΑΡΚΑΔΙΑΣ

Πρός
Τόν Ἱερό Κλῆρο, τίς Μοναστικές Ἀδελφότητες καί τόν θεοσεβῆ Λαό τῆς καθ᾽ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γορτύνης καί Ἀρκαδίας
Ἐγκύκλιος Πρωτοχρονιᾶς Σωτηρίου Ἔτους 2012

Ἀγαπητοί μου,

Μέ τήν εἴσοδο στό νέο ἔτος 2012, ἡ παγκόσμια σκηνή ταράζεται ἀπό θλιβερές οἰκονομικές ἐξελίξεις. Οἱ ἀρχές τῶν εὐρωπαϊκῶν κοινωνιῶν γνωστοποίησαν χαοτικούς ἀπολογισμούς, ἀτέλειωτους ἀλληλοσυγκρουόμενους ἀριθμούς, χρηματικά ποσά καί ἀναλύσεις διεθνῶν κολοσσῶν, πού προμήνυαν τό τέλος τῆς μιᾶς ἤ τῆς ἄλλης οἰκονομίας.

Ἡ λέξη νόμισμα, μονάδα χρηματικῆς μέτρησης, παραγόμενη ἀπό τό ρῆμα νομίζω πού θά πεῖ, θεωρῶ ὅτι ἔχει κάποια ἀξία, ἐκμηδένισε τήν ἀξία ἄνθρωπος, πίσω ἀπό θεοποιημένα νούμερα καί εἴδωλα ψυχρῶν χρηματιστηριακῶν ἀναλύσεων. Τό δόσιμο στό φαντασιοκόπημα τοῦ νομίσματος, πάχυνε τήν ἀφασία καί γέννησε ἐπί πλέον ἔξαρση παθῶν, ἐγκλημάτων καί παραβατικῶν συμπεριφορῶν.

Ἀναπόφευκτα ὁ παγερός ὀρυμαγδός τῶν ἀριθμῶν ἑδραίωσε τήν ἀρχή ὅτι στή ζωή τίποτα ἄλλο δέν μετρᾶ τόσο, ὅσο τό χρῆμα. Ἐξομοιωθήκαμε μέ καιρούς ὅπου τό λίπος ἔφραξε τίς καρδιές, ὅπως ἀναγράφεται στόν 72ο Ψαλμό τῆς Ἁγίας Γραφῆς, πού λέει: «Γι᾽ αὐτό τούς κατέλαβε ἐξ ὁλοκλήρου ἡ ὑπερηφάνειά τους καί κατά τρόπο ἐπιδεικτικό φοροῦν καί φέρουν τήν ἀδικία πρός τούς ἄλλους καί τήν ἀσέβεια πρός τόν Θεό».

Μεγάλοι καί μικροί, στροβιλιζόμενοι περί τό ἐγώ, λησμονήσαμε τόν Θεό. Ἡ ἐποχή θυμίζει τόν λαό πού περιγράφεται στό Δευτερονόμιο  τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ὅπου ἀναφέρεται τό ἑξῆς: «Ἔφαγε καί χόρτασε καί ὅμως ὁ ἀγαπημένος αὐτός λαός κλώτσησε τόν Θεό. Λιπάνθηκε, παχύνθηκε, αὐξήθηκε καί ὅμως ἐγκατέλειψε τόν Θεό, τόν δημιουργό του καί ἀπομακρύνθηκε ἀπό τόν Θεό, τόν σωτήρα του». (κεφ. 32)

Ἡ ἀλαζονεία τοῦ κορεσμοῦ, ὁ κομπασμός καί ἡ ὀργάνωση προβολῆς ἑνός ἀτίθασου ἐγώ, ἀρεστή ἐνασχόληση τοῦ σημερινοῦ κοινωνικοῦ περιβάλλοντος, καθώς μάλιστα εἶναι παρατημένο ἀπό τούς ἰσχυρούς, ἕνεκα τῆς ἀπασχόλησής τους μέ τήν περιπλάνηση στίς ἀντιπαλότητες τοῦ σκοποῦ τῆς κτήσης τῶν πηγῶν ἐνέργειας τῆς ὑφηλίου, ἐξαφάνισαν τόν Θεό καί τό ἀλληλέγγυο τῶν κοινωνιῶν.

Κατέφθασε ἡ στιγμή τῆς ἀπαιτητῆς ὁμολογίας, ὅτι ὁ εὐρύτερος προβληματισμός, ἀλλά καί ὁ δικός μας εὐρωσκεπτικισμός τῆς κρίσης, δέν θεραπεύεται μονομερῶς μόνο μέ ὑλικά μέσα καί εὐημεροῦντες ἀριθμούς. Χρειάζονται γρηγοροῦσες συνειδήσεις ἐπιστροφῆς, διά τοῦ βιώματος τῆς μετάνοιας, πρός στόν Θεό. Οἱ ἀξίες τοῦ Εὐαγγελίου καί τοῦ χριστιανικοῦ πολιτισμοῦ, ἀποτελοῦν τήν ἀπό αἰώνων ταυτότητα τοῦ εὐρωπαϊκοῦ σπιτιοῦ, πού ζητᾶ τό στολισμό του μέ τή δικαιοσύνη, τήν ἀνθρωπιά καί τήν εὔλογη χρήση τῶν ἀγαθῶν.

Ἀπό τή μιά ἡ ἀνησυχία δέν καταστέλλεται πραγματικά χωρίς μετάνοια καί τό ἄγχος τῆς οἰκονομικῆς ἀβεβαιότητας ἀκόμα καί τότε πού οἱ οἰκονομικοί δεῖκτες εἶναι ἐνθαρρυντικοί, εἰδικοί ἐπιστήμονες γνωστοποιοῦν ξεκάθαρα, ὅτι ἡ οἰκονομία ἔχει πάντα μέσα της ἔμφυτη τήν ἀβεβαιότητα. Ἀπό τήν ἄλλη ἡ ἀπληστία δέν θεραπεύεται μέ τή δικανική ἀναγωγή στήν προφητολογία πού παίρνει καί δίνει, ἰδιαίτερα στό διαδίκτυο.

Νά σταθοῦμε ἀπέναντι στίς ἀνελέητες ἀπαριθμήσεις, μέ τήν ἀναζήτηση τοῦ Θεοῦ καί τοῦ συνανθρώπου μας. Νά νικήσουμε τήν ἡττοπάθεια μέ τήν ἐμπιστοσύνη πρός τόν Θεό. Ἡ παθολογική ἀνάλυση τῆς πλησμονῆς ἤ τῆς στέρησης τοῦ πλούτου, ἄγει χωρίς ἄλλο στό τέλμα τῆς ἀπελπισίας, τό ὁποῖο καταβαραθρώνει τίς κοινωνίες.

Οἱ χριστιανοί μέσα στή οἰκονομική δίνη γιά τό νέο ἔτος 2012, παρακαλοῦμε τόν Θεό μέ τό αἴτημα τῆς Ἁγίας Γραφῆς, στό βιβλίο τῶν Παροιμιῶν, πού διατυπώνεται ὡς ἑξῆς: «Κύριε, δέν θέλω νά μοῦ δώσεις οὔτε πολύ πλοῦτο, οὔτε φτώχεια. Δῶσε μου τά ἀπαραίτητα, ὅσα εἶναι ἀρκετά καί ὅσα μοῦ χρειάζονται γιά τή συντήρησή μου. Δέν θέλω νά ἔχω πολύ πλοῦτο, γιατί φοβοῦμαι, μήπως μέσα στά ἄφθονα ἀγαθά ἀποδειχτῶ ψευδής ἀπέναντι τῶν ἀνθρώπων καί πῶ ποιός μέ βλέπει; Δέ θέλω πάλι πτωχεία, γιατί φοβοῦμαι, μήπως πάνω στή στέρηση καί τήν πείνα κλέψω καί ὁρκιστῶ ψευδῶς στό ὄνομα τοῦ Κυρίου». (κεφ. 30)

Οἱ χριστιανοί πρό ἡμερῶν ψάλαμε πρός τόν Χριστό ἕνα χαρακτηριστικό χριστουγεννιάτικο ὕμνο πού λέει: «…Σοῦ προσφέρουμε καί ἐμεῖς Κύριε, πάνω ἀπό τή χρηματική φορολογία, ὀρθόδοξο πλουτισμό θεολογίας πρός τόν Θεό καί Σωτῆρα τῶν ψυχῶν μας». (Δοξ. ὄρθρου Χριστουγέννων) Αὐτόν τόν πλουτισμό καί κάθε εὐλογία του, εὐχόμαστε πατρικά πρός ὅλους γιά τό νέο ἔτος, μέ πίστη, ἀγάπη, ὑπομονή, καρτερία, ἐλπίδα καί χριστιανική ἀλληλεγγύη πρός τούς συνανθρώπους μας πού ἔχουν πραγματική ἀνάγκη.

Καλή καί εὐλογημένη χρονιά.-

Μέ θερμές ἑόρτιες εὐχές
† Ὁ Γορτύνης καί Ἀρκαδίας Μακάριος