Mε αισθήματα δέους και συγκίνησης συγκεντρωθήκαμε σε τούτο τον Ιερό χώρο για να τιμήσουμε και να κηδεύσουμε τα οστά ενός δικού μας ανθρώπου που έπεσε σε έναν από τους πιο καταστροφικούς πολέμους της χώρας μας.
Βρισκόμαστε εδώ εκκλησία, πολιτεία, οικογένεια, συγγενείς και συγχωριανοί για να τιμήσουμε τον Στρατιώτη Νικόλαο Σηφάκη. Γεννήθηκε σε αυτό το μικρό ταπεινό χωριουδάκι, χρόνια δύσκολα, φτωχικά, η ανέχεια και πείνα μεγάλη και μέσα σε αυτή την βιοπάλη ήρθε να προστεθεί και ο εμφύλιος πόλεμος 1946-1949.
Στο Κάλεσμα της πατρίδας έδωσες το παρόν. Παιδί σχεδόν αμούστακο σε ντυσάν στο χακί, σου βάλαν το όπλο στο χέρι και σου είπαν πολέμα.
Οι τελευταίες σκληρές μάχες δόθηκαν στο Γράμμο και Βίτσι, εκεί σε έστειλαν να θυσιαστείς όταν μία νάρκισσου έκοψε τα δυο σου πόδια και μαζί με αυτά και το νήμα της ζωής σου.
68 χρόνια μετά εκπληρώθηκε η άσβεστη επιθυμία της οικογένειάς σου να γυρίσεις στον τόπο σου.
Ένα μέλος της οικογένειας σου ο ανιψιός σου ο Μιχάλης Γουλιελμάκης εγκαταστάθηκε κάνοντας τη δική του οικογένεια κοντά στον τόπο όπου άφησες την τελευταία σου πνοή.
Ξέροντας τι λαχτάρα της οικογένειάς σου έκανε μεγάλες προσπάθειες για να βρεθεί το μέρος όπου έφτασες και με τη βοήθεια των αρχών του Δήμου Δράμας όπου και τους ευχαριστούμε. Βρέθηκε ο τάφος σου έγινε η εκταφή και επέστρεψες εκεί που ανήκεις
Είμαι σίγουρος ότι η ψυχή σου χαίρεται μαζί μας γιατί επιτέλους βρίσκεσαι ανάμεσα στους δικούς ανθρώπους μακριά από τα ματωμένα χώματα όπου χύσετε το αίμα σας.
Σήμερα σε παραδίδει η οικογένειά σου στην αγκαλιά της μάνας σου και του πατέρα σου.
Στα χώματα που γεννήθηκες και μεγάλωσες.
Ας είναι αιωνία η μνήμη σου Νικόλαε.
Νικόλαος Σηφάκης.