Ιερά Μητρόπολις Γορτύνης και Αρκαδίας
Πανήγυρη Αγ. Ιωάννου Μεσοχωριού, χειροτονία Διακόνου Μιχ. Βελεγράκη σε Πρεσβύτερο και απονομή εύφημης μνείας στον Αιδεσ. Πρωτ. Γεώργιο Γοραντωνάκη, τ. Εφημέριο της Ενορίας Μεσοχωριού, 26/9/2016.
Ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. Μακάριος ελειτούργησε στον πανηγυρίζοντα Ι. Ναό Αγ. Ιωάννου του Ευαγγελιστού Μεσοχωριού, στις 26/9/ 2016.
Κατά τη Θ. Λειτουργία εχειροτόνησε τον Ιερολογ. Διάκονο Μιχ. Βελεγράκη, από το Μεσοχωριό, πτυχιούχο τεχνολογίας ιατρικών οργάνων ΤΕΙ Αθηνών, πτυχιούχο της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Ηρακλείου, πτυχιούχο μεταπτυχιακού διπλώματος στην εφηρμοσμένη μοριακή φασματοσκοπία του τμήματος χημείας του Παν/μίου Κρήτης και κάτοχο πιστοποιητικού παιδαγωγικής και διδακτικής επάρκειας ετήσιας φοίτησης της Ανωτάτης Σχολής Παιδαγωγικής και τεχνολογικής εκπαίδευσης Ηρακλείου, σε Πρεσβύτερο, ωμίλησε πάνω στό στίχο 4,13 της Α΄ Καθολικής Επιστολής του Αγ. Ιωάννου, «ἐν τούτῳ γινώσκομεν ὅτι ἐν αὐτῷ μένομεν καὶ αὐτὸς ἐν ἡμῖν, ὅτι ἐκ τοῦ Πνεύματος αὐτοῦ δέδωκεν ἡμῖν» και περί της ιερωσύνης.
Επίσης επέδωσε εύφημο μνεία της Ι. Μητροπόλεως στον Αιδεσ. Πρωτ. Γεώργιο Γοραντωνάκη, τ. Εφημέριο της Ενορίας Μεσοχωριού.
Λόγος εκφωνηθείς κατά την εις Πρεσβύτερον Χειροτονία του π. Μιχαήλ Κ. Βελεγράκη, στον Ι. Ν. Αγ. Ιωάννου του Θεολόγου, στο Μεσοχωριό, την 26η Σεπτεμβρίου 2016
Σεβασμιώτατε,
Σεβαστοί Πατέρες,
Ευλαβέστατοι Διάκονοι,
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί μου,
Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος και βαθύτατα συγκινημένος, διότι έχω την τιμή κατά χάριν, να ίσταμαι για δεύτερη φορά ενώπιον σας, μέσα σ’ αυτόν εδώ τον ιστορικό και περικαλλή Ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννου του θεολόγου, δια να εισοδεύσω εις μια νέα πνευματική κατάσταση, ανερχόμενος εις το υπερώον της Πεντηκοστής και λαμβάνοντας μετ’ ολίγον, δια των τιμίων και αγίων χειρών σας, Σεβασμιώτατε, την Χάριν του Παναγίου και Τελεταρχικού Πνεύματος, χειροτονούμενος ιερέας του υψίστου, λειτουργός των του Χριστού φρικτών μυστηρίων, υπηρέτης και κήρυκας του θείου λόγου, ποιμένας των λογικών προβάτων του Κυρίου.
Κλίνοντας γόνυ καρδίας και σώματος, ευχαριστώ και δοξάζω τον πανάγαθο τριαδικό Θεό, δια τη μέγιστη δωρεά της ιερατικής χάρις, που σήμερα θα πληρώσει το είναι της υπάρξεως μου και θα μου προσφέρει την εξ’ ύψους δύναμη, να υπηρετήσω ως άμισθος κληρικός, την ενορία του χωριού μου και τους αγαπημένους συγχωριανούς μου.
Άγιε Δέσποτα, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για άλλη μια φορά από τα βάθη της καρδιάς μου, για την αγάπη και εμπιστοσύνη, που απαρχής με έχετε περιβάλλει και να σας διαβεβαιώσω πως θα υπηρετήσω τους εν Χριστώ αδελφούς μου, με σεμνότητα, ταπείνωση και ανεξικακία, ευγένεια, καλοσύνη και αγάπη, λειτουργώντας πάντοτε ως προέκταση των χειρών σας, ως προέκταση των οφθαλμών σας, ως προέκταση της εν Χριστώ φλεγομένης καρδιάς σας.
Δι’ ευχών σας Άγιε Δέσποτα, θα ήθελα ακόμα να ευχαριστήσω από τα μύχια της υπάρξεώς μου, όλους τους συγχωριανούς μου, συγγενείς, φίλους και γνωστούς, για την αγάπη, εμπιστοσύνη και στήριξη που απλόχερα μου έχουν προσφέρει και να ζητήσω ταπεινώς την θερμή προσευχή τους, όπως το πνεύμα το άγιον, το Κύριον και ζωοποιόν, να βρίσκεται πάντοτε εν τοις εγκάτοις μου, καθ’όλη τη διάρκεια της ιερατικής μου πορείας και να με καταστήσει άξιο λειτουργό του ιερού θυσιαστηρίου, μια πνευματική στήλη πυρός, μια ζωντανή και ευάρεστη εις τον θεόν θυσία.
Κατακλείνοντας τον ισχνό τούτο ευχαριστήριο λόγο μου, αισθάνομαι την ανάγκη να επικαλεστώ για άλλη μια φορά ταις πρεσβείες της υπεραγίας και παναχράντου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, των Αρχιστρατήγων Μιχαήλ & Γαβριήλ, του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, των Αγ. Μεγαλομαρτύρων Γεωργίου του τροπαιοφόρου και Δημητρίου του Μυροβλήτου, του Αγ. Νεκταρίου Επισκόπου Πενταπόλεως του Θαυματουργού, των Οσίων Παρθενίου & Ευμενίου των εν Κουδουμά, του Οσίου Γέροντος Ευμενίου Σαριδάκη και πάντων των Αγίων, στο δύσκολο έργο που από σήμερα αναλαμβάνω.
Σεβασμιώτατε, «ελήλυθεν η ώρα». «Ιδού ο δούλος Κυρίου, γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου», Αμήν!
